Ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος για την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών
Στις 25 Νοεμβρίου του 1960 η Δομινικανή δικτατορία δολοφόνησε τρεις γυναίκες, αδελφές, αφού πρώτα τις βασάνισε.
Το 1999 ο ΟΗΕ ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών ως ημέρα μνήμης και διαμαρτυρίας για τη βία κατά των γυναικών όλου του κόσμου που δεν πρέπει αν είναι ανεκτή.
Η βία κατά των γυναικών δε γνωρίζει σύνορα, θρησκείες και πολιτισμούς και έχει διάφορες μορφές. Μπορεί να είναι σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, λεκτική και οικονομική. Θύμα μπορεί να είναι οποιαδήποτε γυναίκα, τα νούμερα, όμως, δείχνουν ότι οι άνεργες, οι επισφαλώς εργαζόμενες, ασθενείς οικονομικά γυναίκες υφίστανται και υπομένουν συχνότερα κακοποιητικές συμπεριφορές λόγω της απουσίας οικονομικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής στήριξης.
Στην Ελλάδα, η ενδοοικογενειακή βία κατέγραψε ανησυχητική αύξηση εν μέσω πανδημίας κατά 20%, ποσοστό που μαρτυρά το πρόβλημα στη χώρα μας τη στιγμή που οι γυναίκες δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή ως γιατροί και νοσηλεύτριες στα νοσοκομεία, επιστήμονες, αιρετές, νοικοκυρές, μητέρες, πωλήτριες στα supermarket, εργάτριες στην καθαριότητα, υπάλληλοι στα σώματα ασφαλείας.
H πρόσφατη γυναικοκτονία στη Μάνη, η ένατη δολοφονία γυναίκας από το νυν ή τον πρώην σύντροφό στην Ελλάδα μέσα στο 2020, καλεί σε συστράτευση όλων μας να σταθούμε δίπλα στις γυναίκες αυτές ώστε να σπάσουν τη σιωπή τους και να αντισταθούν στην κακοποίηση που υφίστανται. Οφείλουμε να καταγγέλλουμε περιστατικά βίας και κακοποιητικές συμπεριφορές στις κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων, την 24ωρη γραμμή 15900 και στον εισαγγελέα ακόμα για να προλάβουμε παρόμοια θλιβερά γεγονότα.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κύρωσε τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη & την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, που η σημερινή κυβέρνηση καθυστερεί δυστυχώς να υλοποιήσει εκθέτοντας τη χώρα διεθνώς, και εκκίνησε τη δημιουργία του ειδικού επιτελικού Τμήματος Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας της ΕΛ.ΑΣ.
Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα μέχρι την οριστική εξάλειψη του φαινομένου, απαιτούνται δράσεις, και κυριότερα αλλαγή της κουλτούρας της σιωπής και της ανοχής στη βία κατά των γυναικών.
