Στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος για τα Περιφερειακά Λιμάνια της χώρας συμπεριλαμβανομένου και του λιμανιού του Βόλου στην ΕΡΑ Ιωαννίνων (20/02/2020)
«ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΛΩΜΕΝΟ»
Σε όλη την Ευρώπη το 87% περίπου των λιμανιών είναι υπό δημόσιο έλεγχο κι ένα μικρό ποσοστό έχει μια μικτή σύνθεση δημόσιων και ιδιωτικών συμφερόντων με το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών να ανήκει στο Δημόσιο.
Μια χώρα σαν την Ελλάδα που περιβάλλεται από θάλασσα και με πολλά νησιωτικά συμπλέγματα που βασίζει την ανάπτυξή της στον τουρισμό και με το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο να στηρίζεται κατ’ εξοχήν στις θαλάσσιες μεταφορές δεν είναι δυνατό να μην μπορεί να ασκήσει λιμενική πολιτική.
Μέσα στα χρόνια της κρίσης και παρά τις επιλογές που έγιναν, οι Οργανισμοί Λιμένος όχι μόνο κατάφεραν να κρατήσουν τα λιμάνια ζωντανά, αλλά αντίθετα αύξησαν τις εισαγωγές και εξαγωγές εμπορευμάτων, αξιοποίησαν τις λιμενικές υποδομές και κατέγραψαν κέρδη στα καθαρά τους έσοδα.
Το λιμάνι του Βόλου, για παράδειγμα, από το 2016 κι έπειτα είχε 1,5 εκατομμύρια καθαρά έσοδα. Οι αριθμοί επιβεβαιώνουν ότι το δημόσιο σχήμα ήταν και επωφελές για το ίδιο το λιμάνι αλλά και την ευρύτερη περιοχή καθώς προχώρησε σε ενέργειες που συνέβαλαν στην αναπτυξιακή της διάσταση.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να μιλήσει με καθαρές κουβέντες για την πολιτική και τη στρατηγική που χαράσσει και να αφήσει τα «εύσχημα» περί ενοικίασης για 60 χρόνια και απόδοσης στο Δημόσιο στη συνέχεια. Αυτό συνιστά εμπαιγμό και πάγια τακτική στις παγκόσμιες ιδιωτικοποιήσεις, καθώς το Δημόσιο θα πρέπει να αγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο εφόσον ο επενδυτής επιθυμεί να το πουλήσει και με την καταβολή ενός διόλου ευκαταφρόνητου αντιτίμου.
Αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα και σε άλλες δημόσιες δομές. Πρόκειται για ένα σχήμα που οδηγεί με βεβαιότητα σε καθαρή ιδιωτικοποίηση και καθαρή απώλεια κάθε δημόσιου ελέγχου σε μια δομή όπως το λιμάνι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το ν. 4597/2019 προκειμένου να αποτρέψει τη λογική που είχε εφαρμόσει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το 2012-2015 με την οποία ή θα έδιναν τη μοναδική μετοχή που έχει το κάθε λιμάνι του ΤΑΙΠΕΔ σε ιδιώτη ή θα «έσπαζαν» τη μετοχή σε περισσότερα μερίδια για να δοθεί το πλειοψηφικό πακέτο σε οποιονδήποτε ιδιώτη – επενδυτή.
Με αυτόν τον τρόπο αντί να πωληθεί ολόκληρο το λιμάνι μπορούσαν να υποπαραχωρηθούν σε ιδιώτη δραστηριότητες του λιμανιού τις οποίες ο Ο.Λ. δεν είχε τη δυνατότητα να αξιοποιήσει. Αυτό, φυσικά, δεν έχει καμιά σχέση με το σχέδιο της συγκυβέρνησης. Επιπλέον, προκειμένου να είναι βιώσιμος ο κάθε Ο.Λ. προβλεπόταν ανταποδοτικό τέλος 5% και μάλιστα σε περίπτωση που το λιμάνι αντιμετώπιζε προβλήματα βιωσιμότητας το τέλος αυτό θα μπορούσε να αυξάνεται με κοινή υπουργική απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών και Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής ώστε το λιμάνι να μπορεί να επιβιώσει και να αναπτυχθεί περαιτέρω. Και αυτή η δυνατότητα αύξησης του τέλους αφαιρείται με την τροπολογία που κατέθεσε η ΝΔ.
«Για να έρθει ένας επενδυτής θα πρέπει αφενός να υπάρχει μια μελέτη βιωσιμότητας του κάθε λιμανιού που θα συμπεριλαμβάνει την κάθε δραστηριότητα σε όλες τις πτυχές και θα καταγράφει ακριβώς όλα τα οικονομικά μεγέθη που πετυχαίνει το κάθε λιμάνι, και αφετέρου το masterplan που έχει εκπονηθεί για κάθε λιμάνι να γνωστοποιηθεί στον επενδυτή.
Για την περίπτωση της Μαγνησίας, ποιο είναι και σε ποιον αρμόδιο φορέα της περιοχής έχει παρουσιαστεί το masterplan του λιμανιού του Βόλου; Πού είναι η μελέτη βιωσιμότητας και ποιος θα την καταρτίσει; Με την τροπολογία που πέρασε προσφάτως αφαιρέθηκε η δυνατότητα να προσλαμβάνει το ίδιο το λιμάνι χρηματοοικονομικό σύμβουλο για την κατάρτιση της μελέτης βιωσιμότητας και δίνεται η δυνατότητα αυτή στο ΤΑΙΠΕΔ.
Το ΤΑΙΠΕΔ είναι επί της ουσίας το όχημα για να μπορέσει ο κ. Πλακιωτάκης να υλοποιήσει το σχέδιο πλήρους πώλησης των λιμανιών. Πουθενά όμως δεν έχει δημοσιευτεί για κανένα λιμάνι η περιβόητη μελέτη αξιοποίησης να αναφέρει τι θα παραχωρηθεί και τι θα πληρώσει ο επενδυτής. Τι περιλαμβάνει τελικά το πακέτο και σε ποια τιμή;
